luns, 28 de decembro de 2015

CALENDARIO DO LIBRO E DA LECTURA, 2016

A Secretaría Xeral de Cultura vén de facer público o Calendario do libro e da lectura para o ano 2016 no que se lembran algunhas das datas máis relevantes neste ámbito para o ano que comeza.
A autora da ilustración é Tania Solla.

mércores, 16 de decembro de 2015

NADAL 2015

Bo Nadal a todos e boas lecturas.

Los caminos del miedo



Buscando algún libro sugerente y apropiado para nuestro club lector en la biblioteca del colegio, nos detuvimos en este título, Los caminos del miedo. Junto a lo atractivo de su título,  tenía la ventaja de ser un conjunto de cuatro relatos, lo cual planificaba perfectamente nuestras siguientes sesiones. Además, ya conocíamos de otras lecturas a su autor, Joan Manuel Gisbert, a quien tuvimos la suerte de conocer hace ya unos años y del que podéis saber más visitando su página web.


Comentando los cuatro relatos, los miembros del club lector hemos coincidido en la idea de que nuestros temores a menudo se basan en razones poco fundadas y que no emanan objetivamente de las circunstancias que nos rodean, antes bien somos nosotros los que proyectamos nuestros estados de ánimo sobre los distintos estímulos, construyendo temores y miedos que a veces nos bloquean y superan. 


Eso es lo que les ocurre en buena medida a Solange, a Jules, a Julien de la Marne, a Hans de Turingia o a María Luisa, la atemorizada vecina de Las pupilas de obsidiana. Los protagonistas no sólo son presa de sus miedos sino que ellos mismos  los amplifican debido a su carácter obsesivo.

Nuestro compañero Álex Álvarez, gran lector y fantástico dibujante, nos obsequia con esta visión personal de La fábrica de Amberes, sin duda la gran protagonista del primer relato y probablemente el que más nos ha gustado junto a Los mensajeros de la muerte.




xoves, 3 de decembro de 2015

ALGO PASA...

Algo pasa no club de 4º A+C...
En plena sesión de lectura fomos visitados por unhas estranas formas que conseguimos capturar nesta instantánea.
 
Seguidamente adquiriron corporeidade case humana cunha linguaxe inintelixible para nós.

Pero recuperamos a calma e, como vedes, o sorriso para continuar.












Por certo, grazas Elena e grazas Leandro, por axudarnos a crear ambiente.